ў
і
дэсіліка́цыя — назоўнік дэсіна́тарскі — прыметнік
канцэпт

дэсінатар

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дэсінатар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дэсіна́тар

мн.  дэсіна́тары
Родны
каго? чаго?
дэсіна́тара

мн.  дэсіна́тараў
Давальны
каму? чаму?
дэсіна́тару

мн.  дэсіна́тарам
Вінавальны
каго? што?
дэсіна́тара

мн.  дэсіна́тараў
Творны
кім? чым?
дэсіна́тарам

мн.  дэсіна́тарамі
Месны
у кім? у чым?
дэсіна́тару

мн.  дэсіна́тарах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пахваліся жонкаю не назаўтра пасля вяселля, а дзяцей маючы.


Запомні: как раз — якраз.

Дзе ты тут прабел бачыш?

desinatar — беларуская лацінка

Слова дэсінатар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дэсінатар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дэсінхранізацыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дэсіка́нт (8)

(10) ілюміна́тар

дэсіка́цыя (9)

(10) ілюміна́тар

дэсіліка́цыя (11)

(9) супіна́тар

дэсіна́тарскі (12)

(9) махіна́тар

дэсінхраніза́цыя (15)

(10) губерна́тар

дэсквамаваны (12)

(18) генера́л-губерна́тар


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дзіўна

Не ведаем, як у фаташопе па-беларуску зрабіць.