назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дэсікант
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дэсіка́нт мн. дэсіка́нты |
Родны каго? чаго? |
дэсіка́нту мн. дэсіка́нтаў |
Давальны каму? чаму? |
дэсіка́нту мн. дэсіка́нтам |
Вінавальны каго? што? |
дэсіка́нт мн. дэсіка́нты |
Творны кім? чым? |
дэсіка́нтам мн. дэсіка́нтамі |
Месны у кім? у чым? |
дэсіка́нце мн. дэсіка́нтах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзякуй таму, хто еў і каму падавалі.
Як па зорках, па расе
твой апошні шлях праляжа,
памірай, а жыта сей.
Рунь пра сейбіта раскажа.
desikant — беларуская лацінка
Слова дэсікант (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дэсікант — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дэсікацыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дэсе́рт (6)
(8) апліка́нт ‹
› дэсе́ртны (8)
(10) камуніка́нт ‹
› дэсігна́т (8)
(9) таксіка́нт ‹
› дэсіка́цыя (9)
(11) кваліфіка́нт ‹
› дэсіліка́цыя (11)
(7) ды́скант ‹
› дэсіна́тар (9)
(7) ды́скант ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.