ў
і
дэтэрмінантны — прыметнік дэтэрмінаты́ўны — прыметнік
канцэпт

дэтэрмінатыў

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дэтэрмінатыў
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дэтэрмінаты́ў

мн.  дэтэрмінаты́вы
Родны
каго? чаго?
дэтэрмінаты́ва

мн.  дэтэрмінаты́ваў
Давальны
каму? чаму?
дэтэрмінаты́ву

мн.  дэтэрмінаты́вам
Вінавальны
каго? што?
дэтэрмінаты́ў

мн.  дэтэрмінаты́вы
Творны
кім? чым?
дэтэрмінаты́вам

мн.  дэтэрмінаты́вамі
Месны
у кім? у чым?
дэтэрмінаты́ве

мн.  дэтэрмінаты́вах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дзе збяруцца, там смяюцца.
Дзе цесна, там пацешна.
Цяснота — не крывота.


пішуцца разам, то-бок без прабелу:
збольшага, якраз, падчас

пісаць асобна:
на жаль

пісаць праз злучок:
то-бок


determinatyŭ — беларуская лацінка

Слова дэтэрмінатыў (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дэтэрмінатыў — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дэтэрмінацыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дэтэрміналагіза́цыя (18)

(8) фарматы́ў

дэтэрміна́нт (11)

(9) лейтматы́ў

дэтэрмінантны (13)

(9) намінаты́ў

дэтэрмінаты́ўны (14)

(10) кампараты́ў

дэтэрміна́цыя (12)

(10) кааператы́ў

дэтэрміні́зм (11)

(14) аўтакааператы́ў


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

рэрайт

ТСБЛМ з'яўляецца рэрайтам ТСБМ?