ў
і
дэфарміраваць — дзеяслоў дэфека́т — назоўнік
канцэпт

дэфасфарацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дэфасфарацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дэфасфара́цыя

мн.  дэфасфара́цыі
Родны
каго? чаго?
дэфасфара́цыі

мн.  дэфасфара́цый, дэфасфара́цыяў
Давальны
каму? чаму?
дэфасфара́цыі

мн.  дэфасфара́цыям
Вінавальны
каго? што?
дэфасфара́цыю

мн.  дэфасфара́цыі
Творны
кім? чым?
дэфасфара́цыяй, дэфасфара́цыяю

мн.  дэфасфара́цыямі
Месны
у кім? у чым?
дэфасфара́цыі

мн.  дэфасфара́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.


— Чаму вы сталі выкладчыкам?
— Разумееш… Калі размаўляць з сабой сам-насам, гэта шызанутасць. А калі размаўляць з сабой пры студэнтах — гэта лекцыя.


defasfaracyja — беларуская лацінка

Слова дэфасфарацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дэфасфарацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дэфекат + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дэфарма́цыя (10)

(14) транслітара́цыя

дэфарміраваць (13)

(10) рэстара́цыя

дэфарміраваць (13)

(10) перфара́цыя

дэфека́т (7)

(10) цэлебра́цыя

дэфека́тар (9)

(8) вібра́цыя

дэфекацы́йны (11)

(15) электравібра́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

з мяне даволі