назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дэфасфарацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дэфасфара́цыя мн. дэфасфара́цыі |
Родны каго? чаго? |
дэфасфара́цыі мн. дэфасфара́цый, дэфасфара́цыяў |
Давальны каму? чаму? |
дэфасфара́цыі мн. дэфасфара́цыям |
Вінавальны каго? што? |
дэфасфара́цыю мн. дэфасфара́цыі |
Творны кім? чым? |
дэфасфара́цыяй, дэфасфара́цыяю мн. дэфасфара́цыямі |
Месны у кім? у чым? |
дэфасфара́цыі мн. дэфасфара́цыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.
— Чаму вы сталі выкладчыкам?
— Разумееш… Калі размаўляць з сабой сам-насам, гэта шызанутасць. А калі размаўляць з сабой пры студэнтах — гэта лекцыя.
defasfaracyja — беларуская лацінка
Слова дэфасфарацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дэфасфарацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дэфекат + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дэфарма́цыя (10)
(14) транслітара́цыя ‹
› дэфарміраваць (13)
(10) рэстара́цыя ‹
› дэфарміраваць (13)
(10) перфара́цыя ‹
› дэфека́т (7)
(10) цэлебра́цыя ‹
› дэфека́тар (9)
(8) вібра́цыя ‹
› дэфекацы́йны (11)
(15) электравібра́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.