назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова жук
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
жу́к мн. жукі́ |
Родны каго? чаго? |
жука́ мн. жуко́ў |
Давальны каму? чаму? |
жуку́ мн. жука́м |
Вінавальны каго? што? |
жука́ мн. жуко́ў |
Творны кім? чым? |
жуко́м мн. жука́мі |
Месны у кім? у чым? |
жуку́ мн. жука́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Жывы нажыве.
Усё заўжды заканчваецца добра. Калі ўсё закончылася дрэнна, значыць гэта яшчэ не канец.
žuk — беларуская лацінка
Слова жук (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік жук — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове жуковіна + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› жу́йкавы (7)
(6) фунду́к ‹
› жу́йма (5)
(5) дуду́к ‹
› жуйны (5)
(6) віяду́к ‹
› Жу́каў (5)
(8) пчалажу́к ‹
› жуко́віна (8)
(8) сельджу́к ‹
› жуко́вінка (9)
(6) Сяржу́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.