назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зазубень
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
за́зубень мн. за́зубні |
Родны каго? чаго? |
за́зубня мн. за́зубняў |
Давальны каму? чаму? |
за́зубню мн. за́зубням |
Вінавальны каго? што? |
за́зубень мн. за́зубні |
Творны кім? чым? |
за́зубнем мн. за́зубнямі |
Месны у кім? у чым? |
за́зубні мн. за́зубнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
— Тата, чаму гэтыя людзі называюць цябе расістам?
— Гэта не людзі, сынку.
zazubień — беларуская лацінка
Слова зазубень (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зазубень — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зазубіна + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зазро́ны (7)
(7) шэ́ршань ‹
› за́зуб (5)
(4) юа́нь ‹
› за́зубенны (9)
(7) о́хабень ‹
› зазу́біна (8)
(7) клу́бень ‹
› зазу́бінка (9)
(8) парубе́нь ‹
› зазу́блены (9)
(7) даўбе́нь ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.