назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова парубень
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
парубе́нь мн. парубні́ |
Родны каго? чаго? |
парубня́ мн. парубнёў |
Давальны каму? чаму? |
парубню́ мн. парубня́м |
Вінавальны каго? што? |
парубе́нь мн. парубні́ |
Творны кім? чым? |
парубнём мн. парубня́мі |
Месны у кім? у чым? |
парубні́ мн. парубня́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
хадзі́ць як дунду́к — пра насупленага, няскладнага, непаваротлівага чалавека
хто такі дундук?— З кім бы вы хацелі сустрэцца?
— З Караткевічам.
— О, гэта была б цікавая гутарка!
— А, вы не пра п'янку. Тады з Караткевічам.
parubień — беларуская лацінка
Слова парубень (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік парубень — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове парубка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пару́бачны (9)
(7) о́хабень ‹
› парубе́жжа (9)
(8) за́зубень ‹
› парубе́жны (9)
(7) клу́бень ‹
› парубі́ць (8)
(7) даўбе́нь ‹
› пару́бка (7)
(9) на́даўбень ‹
› пару́бшчык (9)
(7) грэ́бень ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.