Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

парубка, -і, ДМ -бцы; Родны склон мн. -бак; жаночы род
  1. Дзеянне паводле дзеяслоў парубіць² (у 2 знач.). Ды і хіба ж звяно Гардзейчык не заслужыла гэтага? Папрацавалі яны. Попел на саначках з лесу вазілі — ля вогнішчаў пасля парубкі збіралі. ← Алесь Савіцкі.
  2. Месца, дзе высечаны або дзе высякаецца лес; вырубка.
  3. Незаконная, недазволеная высечка лесу. Увечары ў хаце ў Міроніхі акт аб парубцы падпісваў вартаўнік калгаснай лесапілкі Васіль, дэпутат сельскага Савета Папас і Клім з ляснічым. ← Якуб Ермаловіч.

❌

парубка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова парубка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	пару́бка мн. пару́бкі
Родны каго? чаго?	пару́бкі мн. пару́бак
Давальны каму? чаму?	пару́бцы мн. пару́бкам
Вінавальны каго? што?	пару́бку мн. пару́бкі
Творны кім? чым?	пару́бкай, пару́бкаю мн. пару́бкамі
Месны у кім? у чым?	пару́бцы мн. пару́бках
Клічная форма	— мн. —

Слова парубка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік парубка — у родным, давальным, творным і месным склоне

парубка

Навігатар

Мемчыкі