ў
і
зарубі́ць — дзеяслоў зару́бкавы — прыметнік
канцэпт

зарубка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова зарубка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
зару́бка

мн.  зару́бкі
Родны
каго? чаго?
зару́бкі

мн.  зару́бак
Давальны
каму? чаму?
зару́бцы

мн.  зару́бкам
Вінавальны
каго? што?
зару́бку

мн.  зару́бкі
Творны
кім? чым?
зару́бкай, зару́бкаю

мн.  зару́бкамі
Месны
у кім? у чым?
зару́бцы

мн.  зару́бках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не той хлеб, што на полі, а той, што ў гумне.


Вам, жанчынам, добра! Захацела есці — пайшла і згатавала...


zarubka — беларуская лацінка

Слова зарубка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік зарубка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове зарубліванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


зару́біна (8)

(8) падлу́бка

зарубінецкі (11)

(8) про́лубка

зарубі́ць (8)

(5) ру́бка

зару́бкавы (9)

(8) скару́бка

зару́блены (9)

(7) пару́бка

зару́блены (9)

(8) прару́бка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кот-тварацап