назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова зарубка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
зару́бка мн. зару́бкі |
Родны каго? чаго? |
зару́бкі мн. зару́бак |
Давальны каму? чаму? |
зару́бцы мн. зару́бкам |
Вінавальны каго? што? |
зару́бку мн. зару́бкі |
Творны кім? чым? |
зару́бкай, зару́бкаю мн. зару́бкамі |
Месны у кім? у чым? |
зару́бцы мн. зару́бках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не той хлеб, што на полі, а той, што ў гумне.
Вам, жанчынам, добра! Захацела есці — пайшла і згатавала...
zarubka — беларуская лацінка
Слова зарубка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зарубка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зарубліванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зару́біна (8)
(8) падлу́бка ‹
› зарубінецкі (11)
(8) про́лубка ‹
› зарубі́ць (8)
(5) ру́бка ‹
› зару́бкавы (9)
(8) скару́бка ‹
› зару́блены (9)
(7) пару́бка ‹
› зару́блены (9)
(8) прару́бка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.