STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова скарубка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
скару́бка мн. скару́бкі |
| Родны каго? чаго? |
скару́бкі мн. скару́бак |
| Давальны каму? чаму? |
скару́бцы мн. скару́бкам |
| Вінавальны каго? што? |
скару́бку мн. скару́бкі |
| Творны кім? чым? |
скару́бкай, скару́бкаю мн. скару́бкамі |
| Месны у кім? у чым? |
скару́бцы мн. скару́бках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.
На вечарынцы сказалі адчуваць сябе як дома, таму я памыўся пад душам і лёг спаць.
skarubka — беларуская лацінка
Слова скарубка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік скарубка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скарупа + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› скартава́ны (10)
(8) про́лубка ‹
› скартава́ны (10)
(5) ру́бка ‹
› скартава́ць (10)
(7) зару́бка ‹
› скару́зіцца (10)
(7) пару́бка ‹
› скарумпава́ны (12)
(8) прару́бка ‹
› скару́па (7)
(9) мясару́бка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Калі даведаўся, што лайно — гэта штука бялізны, а не гаўно.