STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова адпунктоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
адпункто́ўка мн. адпункто́ўкі |
| Родны каго? чаго? |
адпункто́ўкі мн. адпункто́вак |
| Давальны каму? чаму? |
адпункто́ўцы мн. адпункто́ўкам |
| Вінавальны каго? што? |
адпункто́ўку мн. адпункто́ўкі |
| Творны кім? чым? |
адпункто́ўкай, адпункто́ўкаю мн. адпункто́ўкамі |
| Месны у кім? у чым? |
адпункто́ўцы мн. адпункто́ўках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Выйсці хоць і за лапаць, абы не плакаць.
↓
Дзеўкай была — плакала, замуж выйшла — завыла.
— Тата, мне здаецца, ты любіш праграмаванне і сабак больш, чым мяне.
— Не гавары глупства, Таксапітон.
adpunktoŭka — беларуская лацінка
Слова адпунктоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адпунктоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адпусканне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адпу́жваць (9)
(12) камплекто́ўка ‹
› адпужну́ць (9)
(17) недаўкамплекто́ўка ‹
› адпунктава́ць (12)
(10) дэфекто́ўка ‹
› адпуска́нне (10)
(9) фрукто́ўка ‹
› адпуска́цца (10)
(8) дыкто́ўка ‹
› адпуска́ць (9)
(12) самадыкто́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
