ў
і
камплекто́вачны — прыметнік камплекто́ўшчык — назоўнік
канцэпт

камплектоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова камплектоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
камплекто́ўка

мн.  камплекто́ўкі
Родны
каго? чаго?
камплекто́ўкі

мн.  камплекто́вак
Давальны
каму? чаму?
камплекто́ўцы

мн.  камплекто́ўкам
Вінавальны
каго? што?
камплекто́ўку

мн.  камплекто́ўкі
Творны
кім? чым?
камплекто́ўкай, камплекто́ўкаю

мн.  камплекто́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
камплекто́ўцы

мн.  камплекто́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.


дурань з адукацыяй — гэта проста адукаваны дурань


kampliektoŭka — беларуская лацінка

Слова камплектоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік камплектоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове камплектоўшчык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


кампле́ктнасць (13)

(11) аднаакто́ўка

кампле́ктны (10)

(9) тракто́ўка

камплекто́вачны (14)

(13) ператракто́ўка

камплекто́ўшчык (14)

(17) недаўкамплекто́ўка

камплекто́ўшчыца (15)

(10) дэфекто́ўка

камплекту́ючыя (13)

(11) адпункто́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

аквалангісты назад спінай