STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова запазычаннік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
запазы́чаннік мн. запазы́чаннікі |
| Родны каго? чаго? |
запазы́чанніка мн. запазы́чаннікаў |
| Давальны каму? чаму? |
запазы́чанніку мн. запазы́чаннікам |
| Вінавальны каго? што? |
запазы́чанніка мн. запазы́чаннікаў |
| Творны кім? чым? |
запазы́чаннікам мн. запазы́чаннікамі |
| Месны у кім? у чым? |
запазы́чанніку мн. запазы́чанніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
на Гарадзеншчыне казалі:
філюта ‘залішне свавольны, гарэзлівы, лоўкі, шустры’ (польск. filut ‘свавольнік, круцель, гарэза, прайдзісвет’)
— Гэта твой былы хлопец?
— Ага.
— А што ў другім пакеце?
zapazyčannik — беларуская лацінка
Слова запазычаннік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік запазычаннік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове запазычванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› запазыча́льнік (13)
(10) сабе́чаннік ‹
› запазы́чанасць (13)
(13) прысабе́чаннік ‹
› запазы́чанне (11)
(11) падвуча́ннік ‹
› запазы́чаны (10)
(8) ві́шаннік ‹
› запазы́чаны (10)
(7) вае́ннік ‹
› запазыча́цца (11)
(8) стае́ннік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
