ў
і
запазы́чанне — назоўнік запазы́чаны — прыметнік
канцэпт

запазычаннік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова запазычаннік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 запазы́чаннік

мн.  запазы́чаннікі
Родны
каго? чаго?		 запазы́чанніка

мн.  запазы́чаннікаў
Давальны
каму? чаму?		 запазы́чанніку

мн.  запазы́чаннікам
Вінавальны
каго? што?		 запазы́чанніка

мн.  запазы́чаннікаў
Творны
кім? чым?		 запазы́чаннікам

мн.  запазы́чаннікамі
Месны
у кім? у чым?		 запазы́чанніку

мн.  запазы́чанніках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

балбату́ха, лапату́ха, сакату́ха

і яшчэ 20 сінонімаў

03.05.1791
Першая ў Еўропе Канстытуцыя.
ВКЛ — Вельмі Крутыя Людзі.


zapazyčannik — беларуская лацінка

Слова запазычаннік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік запазычаннік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове запазычванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› запазыча́льнік (13)

(10) сабе́чаннік ‹

› запазы́чанасць (13)

(13) прысабе́чаннік ‹

› запазы́чанне (11)

(11) падвуча́ннік ‹

› запазы́чаны (10)

(8) ві́шаннік ‹

› запазы́чаны (10)

(7) вае́ннік ‹

› запазыча́цца (11)

(8) стае́ннік ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

месцы