ў
і
запазы́чанасць — назоўнік запазы́чаннік — назоўнік
канцэпт

запазычанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова запазычанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
запазы́чанне

мн.  запазы́чанні
Родны
каго? чаго?
запазы́чання

мн.  запазы́чанняў
Давальны
каму? чаму?
запазы́чанню

мн.  запазы́чанням
Вінавальны
каго? што?
запазы́чанне

мн.  запазы́чанні
Творны
кім? чым?
запазы́чаннем

мн.  запазы́чаннямі
Месны
у кім? у чым?
запазы́чанні

мн.  запазы́чаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Добрае доўга помніцца, а кепскае ніколі не забудзеш.


Ніколі не шукай сваіх аднакласнікаў у інтэрнэтах, не трэба.


zapazyčannie — беларуская лацінка

Слова запазычанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік запазычанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове запазычаннік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


запазыва́цца (11)

(10) канды́чанне

запазыча́льнік (13)

(7) зы́чанне

запазы́чанасць (13)

(9) пазыча́нне

запазы́чаннік (12)

(9) адзы́чанне

запазы́чаны (10)

(10) кудлы́чанне

запазы́чаны (10)

(8) клы́чанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

я лепш у хаце насяру