назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова кудлычанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кудлы́чанне мн. кудлы́чанні |
Родны каго? чаго? |
кудлы́чання мн. кудлы́чанняў |
Давальны каму? чаму? |
кудлы́чанню мн. кудлы́чанням |
Вінавальны каго? што? |
кудлы́чанне мн. кудлы́чанні |
Творны кім? чым? |
кудлы́чаннем мн. кудлы́чаннямі |
Месны у кім? у чым? |
кудлы́чанні мн. кудлы́чаннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
дадай у свой лексікон і працоўны чат:
даўбешка — пра тупога, някемлівага чалавека
доўбня / даўбня — пра няцямкага, дурнога чалавека
тупы як абух — някемлівы, неразумны
Ува мне змагаюцца два дарадцы: адзін кажа пасраць дома і спазніцца, а другога я больш не слухаю.
kudlyčannie — беларуская лацінка
Слова кудлычанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кудлычанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кудмень + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кудла́чыцца (10)
(9) пазыча́нне ‹
› кудла́чыць (9)
(11) запазы́чанне ‹
› ку́длы (5)
(9) адзы́чанне ‹
› кудлы́чыць (9)
(8) клы́чанне ‹
› кудме́нь (7)
(9) склы́чанне ‹
› ку́дра (5)
(7) мыча́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
чарот і рагоз