STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова клычанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
клы́чанне мн. клы́чанні |
| Родны каго? чаго? |
клы́чання мн. клы́чанняў |
| Давальны каму? чаму? |
клы́чанню мн. клы́чанням |
| Вінавальны каго? што? |
клы́чанне мн. клы́чанні |
| Творны кім? чым? |
клы́чаннем мн. клы́чаннямі |
| Месны у кім? у чым? |
клы́чанні мн. клы́чаннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
І хітры ліс у пастку трапляе.
— Правильно не тарты, а торты!
— Каб табе язык адсох.
klyčannie — беларуская лацінка
Слова клычанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік клычанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове клышаногасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› клыпацца (8)
(11) запазы́чанне ‹
› клы́паць (7)
(9) адзы́чанне ‹
› клы́чанка (8)
(10) кудлы́чанне ‹
› клы́чаны (7)
(9) склы́чанне ‹
› клы́чаны (7)
(7) мыча́нне ‹
› клы́чыцца (8)
(8) крыча́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
