назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зачароўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
зачаро́ўванне мн. зачаро́ўванні |
Родны каго? чаго? |
зачаро́ўвання мн. зачаро́ўванняў |
Давальны каму? чаму? |
зачаро́ўванню мн. зачаро́ўванням |
Вінавальны каго? што? |
зачаро́ўванне мн. зачаро́ўванні |
Творны кім? чым? |
зачаро́ўваннем мн. зачаро́ўваннямі |
Месны у кім? у чым? |
зачаро́ўванні мн. зачаро́ўваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Каб не смяяліся ды не цешыліся, дык даўно б павесіліся.
усё жыццё кажаш застанЕмся, а правільна застанЁмся
začaroŭvannie — беларуская лацінка
Слова зачароўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зачароўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зачарсцвеласць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зачаро́ваны (10)
(11) спаро́ўванне ‹
› зачаро́ваны (10)
(16) раскватаро́ўванне ‹
› зачаро́ваны (10)
(11) ачаро́ўванне ‹
› зачаро́ўвацца (12)
(13) расчаро́ўванне ‹
› зачаро́ўваць (11)
(13) прычаро́ўванне ‹
› зачарпну́ты (10)
(12) нашаро́ўванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.