ў
і
зачаро́ваны — дзеепрыметнік зачаро́ўвацца — дзеяслоў
канцэпт

зачароўванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова зачароўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
зачаро́ўванне

мн.  зачаро́ўванні
Родны
каго? чаго?
зачаро́ўвання

мн.  зачаро́ўванняў
Давальны
каму? чаму?
зачаро́ўванню

мн.  зачаро́ўванням
Вінавальны
каго? што?
зачаро́ўванне

мн.  зачаро́ўванні
Творны
кім? чым?
зачаро́ўваннем

мн.  зачаро́ўваннямі
Месны
у кім? у чым?
зачаро́ўванні

мн.  зачаро́ўваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Каб не смяяліся ды не цешыліся, дык даўно б павесіліся.


усё жыццё кажаш застанЕмся, а правільна застанЁмся


začaroŭvannie — беларуская лацінка

Слова зачароўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік зачароўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове зачарсцвеласць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


зачаро́ваны (10)

(11) спаро́ўванне

зачаро́ваны (10)

(16) раскватаро́ўванне

зачаро́ваны (10)

(11) ачаро́ўванне

зачаро́ўвацца (12)

(13) расчаро́ўванне

зачаро́ўваць (11)

(13) прычаро́ўванне

зачарпну́ты (10)

(12) нашаро́ўванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

відэазапіс