назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова зверка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
зве́рка мн. зве́ркі |
Родны каго? чаго? |
зве́ркі мн. зве́рак |
Давальны каму? чаму? |
зве́рцы мн. зве́ркам |
Вінавальны каго? што? |
зве́рку мн. зве́ркі |
Творны кім? чым? |
зве́ркай, зве́ркаю мн. зве́ркамі |
Месны у кім? у чым? |
зве́рцы мн. зве́рках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Згода дом будуе, а нязгода — руйнуе.
Правільна казаць «едзь», але калі мне хтосьці скажа «ехай на мора, я ўсё аплачу», то я паехаю.
zvierka — беларуская лацінка
Слова зверка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зверка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове звернік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зве́ргнуць (9)
(14) узаемаправе́рка ‹
› зве́рзці (7)
(12) пераправе́рка ‹
› зве́рзціся (9)
(9) іншаве́рка ‹
› зве́рнены (8)
(8) бязве́рка ‹
› зве́рнены (8)
(7) лі́верка ‹
› зве́рнік (7)
(7) по́верка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.