ў
і
зве́рзціся — дзеяслоў зве́рнены — прыметнік
канцэпт

зверка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова зверка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
зве́рка

мн.  зве́ркі
Родны
каго? чаго?
зве́ркі

мн.  зве́рак
Давальны
каму? чаму?
зве́рцы

мн.  зве́ркам
Вінавальны
каго? што?
зве́рку

мн.  зве́ркі
Творны
кім? чым?
зве́ркай, зве́ркаю

мн.  зве́ркамі
Месны
у кім? у чым?
зве́рцы

мн.  зве́рках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Згода дом будуе, а нязгода — руйнуе.


Правільна казаць «едзь», але калі мне хтосьці скажа «ехай на мора, я ўсё аплачу», то я паехаю.


zvierka — беларуская лацінка

Слова зверка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік зверка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове звернік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


зве́ргнуць (9)

(14) узаемаправе́рка

зве́рзці (7)

(12) пераправе́рка

зве́рзціся (9)

(9) іншаве́рка

зве́рнены (8)

(8) бязве́рка

зве́рнены (8)

(7) лі́верка

зве́рнік (7)

(7) по́верка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

локшына