ў
і
злю́ка — назоўнік злюля́ць — дзеяслоў
канцэпт

злюка

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова злюка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 злю́ка

мн.  злю́кі
Родны
каго? чаго?		 злю́кі

мн.  злю́к
Давальны
каму? чаму?		 злю́ку

мн.  злю́кам
Вінавальны
каго? што?		 злю́ку

мн.  злю́к
Творны
кім? чым?		 злю́кам

мн.  злю́камі
Месны
у кім? у чым?		 злю́ку

мн.  злю́ках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

хадзі́ць як бэ́йбас — пра гультаяватага хлопца


піпец-бульбянец — дранік з мукой (знойдзена ў кулінарных кнігах 19 ст.)


zliuka — беларуская лацінка

Слова злюка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік злюка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове злюцеласць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› злю́блены (8)

(7) гадзю́ка ‹

› злю́блены (8)

(7) падлю́ка ‹

› злюбля́цца (9)

(7) падлю́ка ‹

› злюля́ць (7)

(9) закаклю́ка ‹

› злюмпенізава́ны (14)

(6) маню́ка ‹

› злюмпенізава́ны (14)

(6) маню́ка ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

слесар