ў
і
знахарава́ць — дзеяслоў знаха́рскі — прыметнік
канцэпт

знахарка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова знахарка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
знаха́рка

мн.  знаха́ркі
Родны
каго? чаго?
знаха́ркі

мн.  знаха́рак
Давальны
каму? чаму?
знаха́рцы

мн.  знаха́ркам
Вінавальны
каго? што?
знаха́рку

мн.  знаха́рак
Творны
кім? чым?
знаха́ркай, знаха́ркаю

мн.  знаха́ркамі
Месны
у кім? у чым?
знаха́рцы

мн.  знаха́рках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

фат — пусты, пошлы чалавек, які любіць рысавацца, пазіраваць

параўн.: франт

Стваральнік сусвету: Я дарую табе найвялікшы шанс. У цябе ёсць толькі адно пытанне, якое ты можаш мне задаць.
Я: Якое?


znacharka — беларуская лацінка

Слова знахарка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік знахарка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове знахарства + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


знаха́ліць (9)

(7) паўа́рка

знаха́р (6)

(8) канфа́рка

знахарава́ць (11)

(7) ба́харка

знаха́рскі (9)

(7) буха́рка

знаха́рства (10)

(7) куха́рка

знахарыцца (10)

(7) жыха́рка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

праблема на роўным месцы