STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова зубачыстка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
зубачы́стка мн. зубачы́сткі |
| Родны каго? чаго? |
зубачы́сткі мн. зубачы́стак |
| Давальны каму? чаму? |
зубачы́стцы мн. зубачы́сткам |
| Вінавальны каго? што? |
зубачы́стку мн. зубачы́сткі |
| Творны кім? чым? |
зубачы́сткай, зубачы́сткаю мн. зубачы́сткамі |
| Месны у кім? у чым? |
зубачы́стцы мн. зубачы́стках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Конь на чатырох нагах — і то спатыкаецца.
Прыказка.— Увечары карысна выпіць келіх добрага віна.
— А калі няма з кім?
— Тады два.
zubačystka — беларуская лацінка
Слова зубачыстка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зубачыстка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зубашліфавальшчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зубаўрачэ́бны (12)
(11) сераачы́стка ‹
› зу́баўскі (8)
(11) лесаачы́стка ‹
› зуба́ценькі (10)
(12) нафтаачы́стка ‹
› зубашліфава́льны (15)
(12) бульбачы́стка ‹
› зубашліфава́льшчык (17)
(10) аквачы́стка ‹
› зубашліфо́ўшчык (14)
(12) вуглеачы́стка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
