STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зубашліфавальшчык
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
зубашліфава́льшчык мн. зубашліфава́льшчыкі |
| Родны каго? чаго? |
зубашліфава́льшчыка мн. зубашліфава́льшчыкаў |
| Давальны каму? чаму? |
зубашліфава́льшчыку мн. зубашліфава́льшчыкам |
| Вінавальны каго? што? |
зубашліфава́льшчыка мн. зубашліфава́льшчыкаў |
| Творны кім? чым? |
зубашліфава́льшчыкам мн. зубашліфава́льшчыкамі |
| Месны у кім? у чым? |
зубашліфава́льшчыку мн. зубашліфава́льшчыках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Свой над вірам патрасе, але ў вір не панясе.
— Шаноўны, што вы тут робіце?
— Чакаю самалёт.
— Які шчэ самалёт у маёй шафе?!
— Самалёт, на якім вы леціце́ сёння ў камандзіроўку.
zubašlifavaĺščyk — беларуская лацінка
Слова зубашліфавальшчык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зубашліфавальшчык — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зубашліфоўшчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зуба́ценькі (10)
(13) фехтава́льшчык ‹
› зубачы́стка (10)
(14) шліхтава́льшчык ‹
› зубашліфава́льны (15)
(13) шліфава́льшчык ‹
› зубашліфо́ўшчык (14)
(19) рэзьбашліфава́льшчык ‹
› зубе́ц (5)
(12) арфава́льшчык ‹
› зу́бік (5)
(12) мацава́льшчык ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
