ў
і
зя́блевы — прыметнік зя́блік — назоўнік
канцэпт

зябліва

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова зябліва
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
зя́бліва

мн.  зя́блівы
Родны
каго? чаго?
зя́бліва

мн.  зя́бліваў
Давальны
каму? чаму?
зя́бліву

мн.  зя́блівам
Вінавальны
каго? што?
зя́бліва

мн.  зя́блівы
Творны
кім? чым?
зя́блівам

мн.  зя́блівамі
Месны
у кім? у чым?
зя́бліве

мн.  зя́блівах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Ад усіх бочак шпунт; пад усе бочкі шпунт — пра чалавека, якога калі трэба і калі не трэба пасылаюць выконваць розныя даручэнні, просьбы.

Польск. szpunt ад ням. spund.

Падвойныя стандарты: калі жанчына пераспіць з 10 мужчынамі, то яна сэксуальна разняволеная, а калі мужчына зробіць так, то яго назавуць підарам.


ziabliva — беларуская лацінка

Слова зябліва (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік зябліва — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове зяблік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


зя́бкаўскі (9)

(7) зыблі́ва

зя́бкі (5)

(8) грэ́бліва

зя́блевы (7)

(10) нягрэ́бліва

зя́блік (6)

(5) глі́ва

зя́бліць (7)

(8) праглі́ва

зя́блы (5)

(11) запабе́гліва


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

бібліятэкары