ў
і
імча́ць — дзеяслоў імша́л — назоўнік
канцэпт

імша

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова імша
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 імша́

мн.  —
Родны
каго? чаго?		 імшы́

мн.  —
Давальны
каму? чаму?		 імшы́

мн.  —
Вінавальны
каго? што?		 імшу́

мн.  —
Творны
кім? чым?		 імшо́й, імшо́ю

мн.  —
Месны
у кім? у чым?		 імшы́

мн.  —
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вер не сказу, а паказу.


— Я вас услышал.
— А ці зразумелі?


imša — беларуская лацінка

Слова імша (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік імша — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове імшал + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› імча́нне (7)

(9) велары́кша ‹

› імча́цца (7)

(5) за́мша ‹

› імча́ць (6)

(7) чарамша́ ‹

› імша́л (5)

(6) транша ‹

› імша́нік (7)

(6) пако́ша ‹

› імша́нік (7)

(7) раско́ша ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

facehugger

асцярожна: facehugger