назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пакоша
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пако́ша мн. пако́шы |
Родны каго? чаго? |
пако́шы мн. пако́ш |
Давальны каму? чаму? |
пако́шы мн. пако́шам |
Вінавальны каго? што? |
пако́шу мн. пако́шы |
Творны кім? чым? |
пако́шай, пако́шаю мн. пако́шамі |
Месны у кім? у чым? |
пако́шы мн. пако́шах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ні дома, ні замужам — пра няпэўнае становішча каго-н.
Каты лепшыя за сабак, бо каты ніколі не працавалі на паліцыю.
pakoša — беларуская лацінка
Слова пакоша (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пакоша — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пакража + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пако́хаць (8)
(7) чарамша́ ‹
› пако́чаны (8)
(4) імша́ ‹
› пако́чаны (8)
(6) транша ‹
› пако́шавы (8)
(7) раско́ша ‹
› пако́шаны (8)
(6) кало́ша ‹
› пако́шаны (8)
(4) но́ша ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.