ў
і
інды́чка — назоўнік інды́чны — прыметнік
канцэпт

індычнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова індычнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
інды́чнік

мн.  інды́чнікі
Родны
каго? чаго?
інды́чніка

мн.  інды́чнікаў
Давальны
каму? чаму?
інды́чніку

мн.  інды́чнікам
Вінавальны
каго? што?
інды́чнік

мн.  інды́чнікі
Творны
кім? чым?
інды́чнікам

мн.  інды́чнікамі
Месны
у кім? у чым?
інды́чніку

мн.  інды́чніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І Бога не гнявіць, і чорту дагадзіць.
Крышыць буракі на абодва бакі.
(и нашим и вашим)


Пяць стадый прыняцця ў беларусаў:
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.


indyčnik — беларуская лацінка

Слова індычнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік індычнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове індычына + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


індычанё́ (8)

(7) во́ўчнік

індыча́ціна (10)

(8) пра́шчнік

інды́чка (7)

(12) пад'ялды́чнік

інды́чны (7)

(8) пазы́чнік

інды́чы (6)

(7) язы́чнік

інды́чы (6)

(10) злоязы́чнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пельмені нервы не трэплюць