назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова індычнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
інды́чнік мн. інды́чнікі |
Родны каго? чаго? |
інды́чніка мн. інды́чнікаў |
Давальны каму? чаму? |
інды́чніку мн. інды́чнікам |
Вінавальны каго? што? |
інды́чнік мн. інды́чнікі |
Творны кім? чым? |
інды́чнікам мн. інды́чнікамі |
Месны у кім? у чым? |
інды́чніку мн. інды́чніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
І Бога не гнявіць, і чорту дагадзіць.
Крышыць буракі на абодва бакі.
(и нашим и вашим)
Пяць стадый прыняцця ў беларусаў:
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
indyčnik — беларуская лацінка
Слова індычнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік індычнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове індычына + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› індычанё́ (8)
(7) во́ўчнік ‹
› індыча́ціна (10)
(8) пра́шчнік ‹
› інды́чка (7)
(12) пад'ялды́чнік ‹
› інды́чны (7)
(8) пазы́чнік ‹
› інды́чы (6)
(7) язы́чнік ‹
› інды́чы (6)
(10) злоязы́чнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.