ў
і
інтанацы́йны — прыметнік інта́рсія — назоўнік
канцэпт

інтанацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова інтанацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
інтана́цыя

мн.  інтана́цыі
Родны
каго? чаго?
інтана́цыі

мн.  інтана́цый
Давальны
каму? чаму?
інтана́цыі

мн.  інтана́цыям
Вінавальны
каго? што?
інтана́цыю

мн.  інтана́цыі
Творны
кім? чым?
інтана́цыяй, інтана́цыяю

мн.  інтана́цыямі
Месны
у кім? у чым?
інтана́цыі

мн.  інтана́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не ўсякія чатыры рукі лепей за дзве.


— Ці бываюць у вас прыступы ляноты?
— У мяне бываюць прыступы актыўнасці, а лянота ў мяне ўвесь час.


intanacyja — беларуская лацінка

Слова інтанацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік інтанацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове інтарсія + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


інтанацы́йна-сэ́нсавы (19)

(13) рок-карана́цыя

інтанацы́йнасць (14)

(8) прана́цыя

інтанацы́йны (11)

(7) сана́цыя

інта́рсія (8)

(9) дэтана́цыя

інтарэ́с (7)

(7) фана́цыя

інтраабдамінальны (17)

(10) прафана́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сімптомы гультайства

Нам было ляніва перарабляць на беларускую.
Але ў нас ёсць беларускамоўны мем пра ляноту ў слове «лянота».
Паглядзіце, не палянуйцеся!