азбучнасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова азбучнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	а́збучнасць мн. а́збучнасці
Родны каго? чаго?	а́збучнасці мн. а́збучнасцяў, а́збучнасцей
Давальны каму? чаму?	а́збучнасці мн. а́збучнасцям
Вінавальны каго? што?	а́збучнасць мн. а́збучнасці
Творны кім? чым?	а́збучнасцю мн. а́збучнасцямі
Месны у кім? у чым?	а́збучнасці мн. а́збучнасцях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка

(хаця вам любы коўч скажа, што хваліць трэба ўчынкі, а не чалавека)

Адзін французскі часопіс для мужчын абвясціў конкурс на найлепшае апісанне сваёй раніцы. Першае месца заняў аўтар такога твора: «Я ўстаю, снедаю, адзяваюся і еду дадому».

azbučnasć — беларуская лацінка

Слова азбучнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: