канапацінка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова канапацінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	канапа́цінка мн. канапа́цінкі
Родны каго? чаго?	канапа́цінкі мн. канапа́цінак
Давальны каму? чаму?	канапа́цінцы мн. канапа́цінкам
Вінавальны каго? што?	канапа́цінку мн. канапа́цінкі
Творны кім? чым?	канапа́цінкай, канапа́цінкаю мн. канапа́цінкамі
Месны у кім? у чым?	канапа́цінцы мн. канапа́цінках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.

— Заходзь, даражэнькі. Госць у хаце — Бог у хаце.
— Слухай, ты багаты на грошы? Пазыч мне грошай!
— І кот не мыўся, і госць з’явіўся. Ідзі, куды ішоў.

знайдзіце прыказкі

kanapacinka — беларуская лацінка

Слова канапацінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: