назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова каньён
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
каньё́н мн. каньё́ны |
Родны каго? чаго? |
каньё́на мн. каньё́наў |
Давальны каму? чаму? |
каньё́ну мн. каньё́нам |
Вінавальны каго? што? |
каньё́н мн. каньё́ны |
Творны кім? чым? |
каньё́нам мн. каньё́намі |
Месны у кім? у чым? |
каньё́не мн. каньё́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Тады дурань разумнейшы за разумнага, як маўчыць.
— Мілая, ты пакрыўдзілася?
— Не.
— А дзе мой ручнік?
— На швабры.
kańjon — беларуская лацінка
Слова каньён (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік каньён — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове каньёнінг + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› канчу́р (6)
(10) квінтыльё́н ‹
› канчу́рык (8)
(11) вігінтыльё́н ‹
› Ка́ны (4)
(10) секстыльё́н ‹
› каньёнападо́бны (14)
(9) кампаньё́н ‹
› каньёнападо́бны (14)
(6) міньё́н ‹
› каньё́нінг (9)
(6) міньё́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.