назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова каняжына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
каня́жына мн. каня́жыны |
Родны каго? чаго? |
каня́жыны мн. каня́жын |
Давальны каму? чаму? |
каня́жыне мн. каня́жынам |
Вінавальны каго? што? |
каня́жыну мн. каня́жын |
Творны кім? чым? |
каня́жынай, каня́жынаю мн. каня́жынамі |
Месны у кім? у чым? |
каня́жыне мн. каня́жынах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як анучаю па зубах — сказаць каму-н. што-н. непрыемнае
Здаецца, мы пачалі забываць ісціну. Галоўнае не тое, з мукой будуць дранікі ці без, з яйкамі ці без. А тое, што на электрычнай пліце ва ўсякім разе атрымаецца дрэнь.
kaniažyna — беларуская лацінка
Слова каняжына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік каняжына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове каняка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ка́ня (4)
(8) змяю́жына ‹
› каняво́д (7)
(11) кастамя́жына ‹
› канявы́ (6)
(9) сярмя́жына ‹
› каня́ка (6)
(7) сняжы́на ‹
› каняка (6)
(7) сцяжы́на ‹
› каняма́тка (9)
(4) ры́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Дзевяць слоў з дзесяці маюць літару А.
Матчына мова, яна такая.