ў
і
карава́йны — прыметнік карава́н — назоўнік
канцэпт

каравайчык

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова каравайчык
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
карава́йчык

мн.  карава́йчыкі
Родны
каго? чаго?
карава́йчыка

мн.  карава́йчыкаў
Давальны
каму? чаму?
карава́йчыку

мн.  карава́йчыкам
Вінавальны
каго? што?
карава́йчык

мн.  карава́йчыкі
Творны
кім? чым?
карава́йчыкам

мн.  карава́йчыкамі
Месны
у кім? у чым?
карава́йчыку

мн.  карава́йчыках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не плюй у крыніцу: прыдзеш па вадзіцу.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

15 жніўня 1390 года Берасце атрымаў Магдэбургскае права. Другі горад пасля Вільні ў ВКЛ і першы горад у межах сучаснай Беларусі.


karavajčyk — беларуская лацінка

Слова каравайчык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік каравайчык — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове караван + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


карава́йка (9)

(8) абвя́зчык

карава́йніца (11)

(7) па́нічык

карава́йны (9)

(10) закаба́йчык

карава́н (7)

(10) трамва́йчык

карава́н-сара́й (13)

(8) буга́йчык

карава́нны (9)

(10) папуга́йчык


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

надвор'е