назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова каракалпачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
каракалпа́чка мн. каракалпа́чкі |
Родны каго? чаго? |
каракалпа́чкі мн. каракалпа́чак |
Давальны каму? чаму? |
каракалпа́чцы мн. каракалпа́чкам |
Вінавальны каго? што? |
каракалпа́чку мн. каракалпа́чак |
Творны кім? чым? |
каракалпа́чкай, каракалпа́чкаю мн. каракалпа́чкамі |
Месны у кім? у чым? |
каракалпа́чцы мн. каракалпа́чках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто позна прыязджае, той косці абгрызае.
ВКЛ: ад мора да мора.
СССР: ад мору да мору.
karakalpačka — беларуская лацінка
Слова каракалпачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік каракалпачка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове каракаціца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› карака́л (7)
(7) лі́пачка ‹
› каракалпа́к (10)
(7) пі́пачка ‹
› каракалпа́кскі (13)
(7) ці́пачка ‹
› Каракару́м (9)
(8) ма́лпачка ‹
› каракару́мскі (12)
(8) пі́мпачка ‹
› Кара́кас (7)
(8) ля́мпачка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.