ў
і
каракалпа́кскі — прыметнік Каракару́м — назоўнік
канцэпт

каракалпачка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова каракалпачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
каракалпа́чка

мн.  каракалпа́чкі
Родны
каго? чаго?
каракалпа́чкі

мн.  каракалпа́чак
Давальны
каму? чаму?
каракалпа́чцы

мн.  каракалпа́чкам
Вінавальны
каго? што?
каракалпа́чку

мн.  каракалпа́чак
Творны
кім? чым?
каракалпа́чкай, каракалпа́чкаю

мн.  каракалпа́чкамі
Месны
у кім? у чым?
каракалпа́чцы

мн.  каракалпа́чках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто позна прыязджае, той косці абгрызае.


ВКЛ: ад мора да мора.
СССР: ад мору да мору.


karakalpačka — беларуская лацінка

Слова каракалпачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік каракалпачка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове каракаціца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


карака́л (7)

(7) лі́пачка

каракалпа́к (10)

(7) пі́пачка

каракалпа́кскі (13)

(7) ці́пачка

Каракару́м (9)

(8) ма́лпачка

каракару́мскі (12)

(8) пі́мпачка

Кара́кас (7)

(8) ля́мпачка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дэдлайн