назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова каракалпак
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
каракалпа́к мн. каракалпа́кі |
Родны каго? чаго? |
каракалпа́ка мн. каракалпа́каў |
Давальны каму? чаму? |
каракалпа́ку мн. каракалпа́кам |
Вінавальны каго? што? |
каракалпа́ка мн. каракалпа́каў |
Творны кім? чым? |
каракалпа́кам мн. каракалпа́камі |
Месны у кім? у чым? |
каракалпа́ку мн. каракалпа́ках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не лезь, куды твая галава не лезе.
— Падымі мяне па-над зямлёю, падымі мяне ў светлы абшар!
— Паважаны, выйдзіце з ліфта, гэта апошні паверх.
karakalpak — беларуская лацінка
Слова каракалпак (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік каракалпак — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове каракалпачка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кара́к (5)
(9) аскалё́пак ‹
› ка́рак (5)
(7) склё́пак ‹
› карака́л (7)
(5) біпак ‹
› каракалпа́кскі (13)
(6) тампа́к ‹
› каракалпа́чка (12)
(9) паўтампа́к ‹
› Каракару́м (9)
(8) фільмпа́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.