ў
і
карака́л — назоўнік каракалпа́кскі — прыметнік
канцэпт

каракалпак

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова каракалпак
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
каракалпа́к

мн.  каракалпа́кі
Родны
каго? чаго?
каракалпа́ка

мн.  каракалпа́каў
Давальны
каму? чаму?
каракалпа́ку

мн.  каракалпа́кам
Вінавальны
каго? што?
каракалпа́ка

мн.  каракалпа́каў
Творны
кім? чым?
каракалпа́кам

мн.  каракалпа́камі
Месны
у кім? у чым?
каракалпа́ку

мн.  каракалпа́ках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не лезь, куды твая галава не лезе.


— Падымі мяне па-над зямлёю, падымі мяне ў светлы абшар!
— Паважаны, выйдзіце з ліфта, гэта апошні паверх.


karakalpak — беларуская лацінка

Слова каракалпак (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік каракалпак — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове каракалпачка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


кара́к (5)

(9) аскалё́пак

ка́рак (5)

(7) склё́пак

карака́л (7)

(5) біпак

каракалпа́кскі (13)

(6) тампа́к

каракалпа́чка (12)

(9) паўтампа́к

Каракару́м (9)

(8) фільмпа́к


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мужчыны раней і цяпер