ў
і
кі́тчавы — прыметнік кіўко́м — прыслоўе
канцэпт

кіў

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова кіў
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 кі́ў

мн.  ківы́
Родны
каго? чаго?		 кі́ва

мн.  ківо́ў
Давальны
каму? чаму?		 кі́ву

мн.  ківа́м
Вінавальны
каго? што?		 кі́ў

мн.  ківы́
Творны
кім? чым?		 кі́вам

мн.  ківа́мі
Месны
у кім? у чым?		 кі́ве

мн.  ківа́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

зяпло — крыкун, сварлівы чалавек

гаворкі Віцебшчыны

— Пойдзем у кіно пасля школы?
— Не, я пасля школы ва ўніверсітэт паступаю, а потым на працу буду ўладкоўвацца.


kiŭ — беларуская лацінка

Слова кіў (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кіў — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кіфара + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› кіто́ўка (7)

(8) інтрузі́ў ‹

› кі́тч (4)

(8) інклюзі́ў ‹

› кі́тчавы (7)

(9) эксклюзі́ў ‹

› кіўко́м (6)

(4) шкі́ў ‹

› кіўну́цца (8)

(3) лі́ў ‹

› кіўну́ць (7)

(7) вадалі́ў ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кабзда