ў
і
кне́я — назоўнік кнігаабме́н — назоўнік
канцэпт

кніга

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова кніга
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
кні́га

мн.  кні́гі
Родны
каго? чаго?
кні́гі

мн.  кні́г
Давальны
каму? чаму?
кні́зе

мн.  кні́гам
Вінавальны
каго? што?
кні́гу

мн.  кні́гі
Творны
кім? чым?
кні́гай, кні́гаю

мн.  кні́гамі
Месны
у кім? у чым?
кні́зе

мн.  кні́гах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

штука́рыць — з вялікім стараннем рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.

Дома жонка ля пліты штукарыць. (Макаль)

— У вас ёсць любімыя кнігі?
— Так. 1984.
— Ого, так многа!


Калі надвор'е хмарнае — хочацца ляжаць і чытаць кнігі. Калі сонечнае — хочацца гуляць у парку. Надвор'я для таго, каб хацелася працаваць — няма.


— Мой сусед напісаў кнігу «Як зарабляць грошы». Цяпер яму трэба грошы, каб яе апублікаваць.
— Хай прачытае кнігу.


kniha — беларуская лацінка

Слова кніга (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кніга — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кнігаабмен + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


кне́сет (6)

(6) чылі́га

кне́хт (5)

(7) сеймі́га

кне́я (4)

(6) Нямі́га

кнігаабме́н (10)

(10) мікракні́га

кнігаабме́нны (12)

(4) фі́га

кнігаві́ца (9)

(5) сайга́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кніга

кніга і фільм

я прачытаў

ураган і чарвячок