назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова кніга
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
кні́га мн. кні́гі |
| Родны каго? чаго? |
кні́гі мн. кні́г |
| Давальны каму? чаму? |
кні́зе мн. кні́гам |
| Вінавальны каго? што? |
кні́гу мн. кні́гі |
| Творны кім? чым? |
кні́гай, кні́гаю мн. кні́гамі |
| Месны у кім? у чым? |
кні́зе мн. кні́гах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
штука́рыць — з вялікім стараннем рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.
Дома жонка ля пліты штукарыць. (Макаль)— У вас ёсць любімыя кнігі?
— Так. 1984.
— Ого, так многа!
Калі надвор'е хмарнае — хочацца ляжаць і чытаць кнігі. Калі сонечнае — хочацца гуляць у парку. Надвор'я для таго, каб хацелася працаваць — няма.
— Мой сусед напісаў кнігу «Як зарабляць грошы». Цяпер яму трэба грошы, каб яе апублікаваць.
— Хай прачытае кнігу.
kniha — беларуская лацінка
Слова кніга (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кніга — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кнігаабмен + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кне́сет (6)
(6) чылі́га ‹
› кне́хт (5)
(7) сеймі́га ‹
› кне́я (4)
(6) Нямі́га ‹
› кнігаабме́н (10)
(10) мікракні́га ‹
› кнігаабме́нны (12)
(4) фі́га ‹
› кнігаві́ца (9)
(5) сайга́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.