Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

фіга¹, -і, ДМ фізе, жаночы род
  размоўнае слова Тое, што і дуля (у 3 знач.). Падарожнік тыцнуў Сымону ў самыя вочы дзве фігі. ← Змітрок Бядуля.
  •••
  Без фігі не да носа гл. нос.
  Глядзець у кнігу, а бачыць фігу — нічога не разумець.
  Фіга з маслам; фіга на талерцы — нічога, зусім нічога.
  Фігу з'есці гл. з'есці.
фіга², -і, ДМ фізе, жаночы род
  1. Субтрапічнае дрэва сямейства тутавых; смакоўніца.
  2. Плод гэтага дрэва. Вялікія кашы з фінікамі, фігамі,.. гранатамі, апельсінамі і ўсялякай агароднінай стаяць на бруку. ← Віталі Вольскі.

❌

фіга

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова фіга
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	фі́га мн. фі́гі
Родны каго? чаго?	фі́гі мн. фі́г
Давальны каму? чаму?	фі́зе мн. фі́гам
Вінавальны каго? што?	фі́гу мн. фі́гі
Творны кім? чым?	фі́гай, фі́гаю мн. фі́гамі
Месны у кім? у чым?	фі́зе мн. фі́гах
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

кеміць — разумець, разбірацца, цяміць
цяміць — разумець сэнс падзей, гаворкі і пад.; разбірацца, кеміць
шалопаць — кумекаць, цяміць, разумець

Слова фіга (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік фіга — у родным, давальным, творным і месным склоне

фіга

Навігатар

Мемчыкі