ў
і
кнігаабме́нны — прыметнік кнігавыдаве́ц — назоўнік
канцэпт

кнігавіца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова кнігавіца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
кнігаві́ца

мн.  кнігаві́цы
Родны
каго? чаго?
кнігаві́цы

мн.  кнігаві́ц
Давальны
каму? чаму?
кнігаві́цы

мн.  кнігаві́цам
Вінавальны
каго? што?
кнігаві́цу

мн.  кнігаві́цы
Творны
кім? чым?
кнігаві́цай, кнігаві́цаю

мн.  кнігаві́цамі
Месны
у кім? у чым?
кнігаві́цы

мн.  кнігаві́цах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Адзін дуб у полі — гэта не лес.


падкрэслі беларускую назву велікоднай булкі:
куліч, паска, бабка

адказ тут

— Тут напісана, што з папярэдняга месца працы вас звольнілі за тое, што вы памянялі ваду ў кулеры. Як такое магчыма?
— Я памяняў яе на віно.


knihavica — беларуская лацінка

Слова кнігавіца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кнігавіца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кнігавыдавец + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


кні́га (5)

(9) снегаві́ца

кнігаабме́н (10)

(10) слізгаві́ца

кнігаабме́нны (12)

(8) зігаві́ца

кнігавыдаве́ц (12)

(10) старгаві́ца

кнігавыдаве́цкі (14)

(10) старгаві́ца

кнігавыдаве́цтва (15)

(10) мільгаві́ца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

усё жыццё ў пяці бутэльках