назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова кнігаман
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кнігама́н мн. кнігама́ны |
Родны каго? чаго? |
кнігама́на мн. кнігама́наў |
Давальны каму? чаму? |
кнігама́ну мн. кнігама́нам |
Вінавальны каго? што? |
кнігама́на мн. кнігама́наў |
Творны кім? чым? |
кнігама́нам мн. кнігама́намі |
Месны у кім? у чым? |
кнігама́не мн. кнігама́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
язык гладка ходзіць (у каго, чый) — хто-н. умее свабодна, лёгка і прыгожа гаварыць
А як ты выйдзеш з Матрыцы, калі папрыбіралі ўсе таксафоны?
knihaman — беларуская лацінка
Слова кнігаман (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кнігаман — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кніганоша + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кнігалю́б (8)
(4) ама́н ‹
› кнігалю́бскі (11)
(4) а́ман ‹
› кнігалю́бства (12)
(8) драгама́н ‹
› кнігано́ша (9)
(11) французама́н ‹
› кнігано́ша (9)
(8) злакама́н ‹
› кнігапіса́нне (12)
(10) таксікама́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.