назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова коўцік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ко́ўцік мн. ко́ўцікі |
Родны каго? чаго? |
ко́ўціка мн. ко́ўцікаў |
Давальны каму? чаму? |
ко́ўціку мн. ко́ўцікам |
Вінавальны каго? што? |
ко́ўцік мн. ко́ўцікі |
Творны кім? чым? |
ко́ўцікам мн. ко́ўцікамі |
Месны у кім? у чым? |
ко́ўціку мн. ко́ўціках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)
у слоўніках няма слова, якое ведае кожны беларус:
БУСЬКА (у знач. пацалунак)
koŭcik — беларуская лацінка
Слова коўцік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік коўцік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове коўч + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ко́ўкі (5)
(6) пру́цік ‹
› Ко́ўна (5)
(8) парху́цік ‹
› ко́ўх (4)
(9) парашу́цік ‹
› ко́ўч (4)
(7) шты́фцік ‹
› ко́ўш (4)
(6) ве́хцік ‹
› ко́ўшавы (7)
(6) ку́хцік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
рэфармуй і атручвай 😎