назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова кубла
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ку́бла мн. ку́блы |
Родны каго? чаго? |
ку́бла мн. ку́блаў |
Давальны каму? чаму? |
ку́блу мн. ку́блам |
Вінавальны каго? што? |
ку́бла мн. ку́блы |
Творны кім? чым? |
ку́блам мн. ку́бламі |
Месны у кім? у чым? |
ку́бле мн. ку́блах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Адзін дуб у полі — гэта не лес.
— Давайце цанавацца, — сказаў пакупнік хлопцу на рыбным рынку, бо хацеў патаргавацца.
— Ну давайце, — не расслухаў хлопец і палез цалавацца.
kubla — беларуская лацінка
Слова кубла (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кубла — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кублік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кубі́чны (7)
(6) ве́шала ‹
› кубі́чны (7)
(7) апяша́ла ‹
› ку́бкавы (7)
(5) во́бла ‹
› ку́блік (6)
(6) грэ́бла ‹
› ку́бліцкі (8)
(7) згрэ́бла ‹
› кубрава́нне (10)
(7) скрэ́бла ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.