назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова куколь
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
куко́ль мн. куко́лі |
| Родны каго? чаго? |
куко́ля мн. куко́ляў |
| Давальны каму? чаму? |
куко́лю мн. куко́лям |
| Вінавальны каго? што? |
куко́ль мн. куко́лі |
| Творны кім? чым? |
куко́лем мн. куко́лямі |
| Месны у кім? у чым? |
куко́лі мн. куко́лях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Добраму ўсюды добра (а кепскаму кепска).
Патолагаанатам памёр, але ўсё роўна паехаў на працу.
kukoĺ — беларуская лацінка
Слова куколь (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік куколь — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове куколь + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› куко́бніца (9)
(13) этыленгліко́ль ‹
› куко́бны (7)
(17) монаэтыленгліколь ‹
› куко́жыцца (9)
(6) анко́ль ‹
› ку́кса (5)
(4) мо́ль ‹
› ку́ксанне (8)
(4) мо́ль ‹
› куксану́ць (9)
(4) мо́ль ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.