ў
і
куко́жыцца — дзеяслоў куко́ль — назоўнік
канцэпт

куколь

гэта
— манаскі галаўны ўбор

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова куколь
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
куко́ль

мн.  куко́лі
Родны
каго? чаго?
куко́ля

мн.  куко́ляў
Давальны
каму? чаму?
куко́лю

мн.  куко́лям
Вінавальны
каго? што?
куко́ль

мн.  куко́лі
Творны
кім? чым?
куко́лем

мн.  куко́лямі
Месны
у кім? у чым?
куко́лі

мн.  куко́лях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Добраму ўсюды добра (а кепскаму кепска).


Патолагаанатам памёр, але ўсё роўна паехаў на працу.


kukoĺ — беларуская лацінка

Слова куколь (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік куколь — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове куколь + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


куко́бніца (9)

(13) этыленгліко́ль

куко́бны (7)

(17) монаэтыленгліколь

куко́жыцца (9)

(6) анко́ль

ку́кса (5)

(4) мо́ль

ку́ксанне (8)

(4) мо́ль

куксану́ць (9)

(4) мо́ль


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пазнаёміцца