назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова кукуля
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
куку́ля мн. куку́лі |
| Родны каго? чаго? |
куку́лі мн. куку́ль |
| Давальны каму? чаму? |
куку́лі мн. куку́лям |
| Вінавальны каго? што? |
куку́лю мн. куку́ль |
| Творны кім? чым? |
куку́ляй, куку́ляю мн. куку́лямі |
| Месны у кім? у чым? |
куку́лі мн. куку́лях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
У каго дзеці, у таго шчасце.
К старасці дзве радасці: здароўе і добрыя ўнукі.
— Ты ўпэўнены, што перапісваешся толькі са мной?
— Упэўнены. Чаму ты запытваеш?
— Таму што і Вальжына, і Гануля — гэта я.
— Вось бачыш, толькі з табой.
kukulia — беларуская лацінка
Слова кукуля (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кукуля — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кукуруза + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› куку́кнуць (9)
(7) зне́куля ‹
› куку́лечка (9)
(8) гранку́ля ‹
› куку́лька (8)
(8) дранку́ля ‹
› кукуру́за (8)
(7) брыку́ля ‹
› кукурузаапрацо́ўчы (17)
(6) маму́ля ‹
› кукурузаво́д (11)
(6) сыну́ля ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.