назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова кюветка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кюве́тка мн. кюве́ткі |
Родны каго? чаго? |
кюве́ткі мн. кюве́так |
Давальны каму? чаму? |
кюве́тцы мн. кюве́ткам |
Вінавальны каго? што? |
кюве́тку мн. кюве́ткі |
Творны кім? чым? |
кюве́ткай, кюве́ткаю мн. кюве́ткамі |
Месны у кім? у чым? |
кюве́тцы мн. кюве́тках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Шануй людзей, то і цябе шанавацьмуць.
Бацька: Сынку, цябе ўсынавілі.
Сын: Што?! Я ведаў гэта! Я хачу сустрэцца са сваімі біялагічнымі бацькамі!
Бацька: Мы твае біялагічныя бацькі. Цяпер збірайся, новыя забяруць цябе праз 20 хвілін.
kiuvietka — беларуская лацінка
Слова кюветка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кюветка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кюлот + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кювеля́цыя (9)
(13) прайдзісве́тка ‹
› кюве́т (5)
(9) расцве́тка ‹
› кюве́та (6)
(8) крэве́тка ‹
› кюве́тны (7)
(8) ланге́тка ‹
› кюло́т (5)
(7) газе́тка ‹
› Кюраса́а (7)
(7) казе́тка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.