ў
і
кюве́та — назоўнік кюве́тны — прыметнік
канцэпт

кюветка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова кюветка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
кюве́тка

мн.  кюве́ткі
Родны
каго? чаго?
кюве́ткі

мн.  кюве́так
Давальны
каму? чаму?
кюве́тцы

мн.  кюве́ткам
Вінавальны
каго? што?
кюве́тку

мн.  кюве́ткі
Творны
кім? чым?
кюве́ткай, кюве́ткаю

мн.  кюве́ткамі
Месны
у кім? у чым?
кюве́тцы

мн.  кюве́тках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Шануй людзей, то і цябе шанавацьмуць.


Бацька: Сынку, цябе ўсынавілі.
Сын: Што?! Я ведаў гэта! Я хачу сустрэцца са сваімі біялагічнымі бацькамі!
Бацька: Мы твае біялагічныя бацькі. Цяпер збірайся, новыя забяруць цябе праз 20 хвілін.


kiuvietka — беларуская лацінка

Слова кюветка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кюветка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кюлот + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


кювеля́цыя (9)

(13) прайдзісве́тка

кюве́т (5)

(9) расцве́тка

кюве́та (6)

(8) крэве́тка

кюве́тны (7)

(8) ланге́тка

кюло́т (5)

(7) газе́тка

Кюраса́а (7)

(7) казе́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кот хавае прысмакі