назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова ланкорд
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ланко́рд мн. ланко́рды |
Родны каго? чаго? |
ланко́рду мн. ланко́рдаў |
Давальны каму? чаму? |
ланко́рду мн. ланко́рдам |
Вінавальны каго? што? |
ланко́рд мн. ланко́рды |
Творны кім? чым? |
ланко́рдам мн. ланко́рдамі |
Месны у кім? у чым? |
ланко́рдзе мн. ланко́рдах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
джгаць
1. Калоць, раніць джалам (пра насякомых); кусаць (пра змей). // Апякаць (пра крапіву, мароз).
2. Хутка ісці, бегчы; імчацца.
— Табе пяць ці шэсць кавалачкаў цукру?
— Два, але каб я бачыў.
lankord — беларуская лацінка
Слова ланкорд (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік ланкорд — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове лансада + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ланкашы́рскі (11)
(15) квартсекстако́рд ‹
› ланкі́йка (8)
(8) аўтако́рд ‹
› ланкі́йскі (9)
(7) канко́рд ‹
› ланса́да (7)
(6) рэко́рд ‹
› ла́нскі (6)
(10) антырэко́рд ‹
› ланта́н (6)
(4) ло́рд ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.