назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова лгун
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
лгу́н мн. лгуны́ |
Родны каго? чаго? |
лгуна́ мн. лгуно́ў |
Давальны каму? чаму? |
лгуну́ мн. лгуна́м |
Вінавальны каго? што? |
лгуна́ мн. лгуно́ў |
Творны кім? чым? |
лгуно́м мн. лгуна́мі |
Месны у кім? у чым? |
лгуне́ мн. лгуна́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто пытае, той многа знае.
— Любы, ідзі павячэрай. Ежа на стале.
— Дык пакладзі на талерку.
lhun — беларуская лацінка
Слова лгун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік лгун — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове лгуння + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› лга́нства (8)
(11) лейб-драгу́н ‹
› лга́рства (8)
(5) сё́гун ‹
› лга́ць (5)
(7) джузгу́н ‹
› лгу́ння (6)
(5) ілгу́н ‹
› лгу́ха (5)
(6) маргу́н ‹
› Леана́рд (7)
(7) стрыгу́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.