назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова стрыгун
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
стрыгу́н мн. стрыгуны́ |
Родны каго? чаго? |
стрыгуна́ мн. стрыгуно́ў |
Давальны каму? чаму? |
стрыгуну́ мн. стрыгуна́м |
Вінавальны каго? што? |
стрыгуна́ мн. стрыгуно́ў |
Творны кім? чым? |
стрыгуно́м мн. стрыгуна́мі |
Месны у кім? у чым? |
стрыгуне́ мн. стрыгуна́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Баязліваму і страх здаецца.
Мая бабуля з Пастаўшчыны казала ЗАДНІЦА ці СРАКА. Аніякай дупы. А ў вас што?
stryhun — беларуская лацінка
Слова стрыгун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік стрыгун — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове стрыгунок + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› стрыга́льшчыца (13)
(4) лгу́н ‹
› стрыгану́ць (10)
(5) ілгу́н ‹
› стрыгі́нскі (10)
(6) маргу́н ‹
› стрыгуно́к (9)
(5) чыгу́н ‹
› стрыгу́чы (8)
(5) чыгу́н ‹
› стры́гчы (7)
(5) бягу́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.