назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова лужына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
лу́жына мн. лу́жыны |
| Родны каго? чаго? |
лу́жыны мн. лу́жын |
| Давальны каму? чаму? |
лу́жыне мн. лу́жынам |
| Вінавальны каго? што? |
лу́жыну мн. лу́жыны |
| Творны кім? чым? |
лу́жынай, лу́жынаю мн. лу́жынамі |
| Месны у кім? у чым? |
лу́жыне мн. лу́жынах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бойся быка спераду, каня — ззаду, а дурня — з усіх чатырох бакоў.
— А як так атрымалася што такая прыгожая дзяўчына адна?
— Перад «што» коска.
lužyna — беларуская лацінка
Слова лужына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік лужына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове лужынка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› лужніко́ўскі (11)
(8) раго́жына ‹
› лужны (5)
(8) абло́жына ‹
› лужо́к (5)
(8) муро́жына ‹
› лу́жынка (7)
(8) бялу́жына ‹
› лу́жыцкі (7)
(7) дружы́на ‹
› лу́жыць (6)
(10) сандружы́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
перад і трэба паставіць коску або працяжнік, праўда ж?