ў
і
лужо́к — назоўнік лу́жынка — назоўнік
канцэпт

лужына

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова лужына
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
лу́жына

мн.  лу́жыны
Родны
каго? чаго?
лу́жыны

мн.  лу́жын
Давальны
каму? чаму?
лу́жыне

мн.  лу́жынам
Вінавальны
каго? што?
лу́жыну

мн.  лу́жыны
Творны
кім? чым?
лу́жынай, лу́жынаю

мн.  лу́жынамі
Месны
у кім? у чым?
лу́жыне

мн.  лу́жынах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Бойся быка спераду, каня — ззаду, а дурня — з усіх чатырох бакоў.


— А як так атрымалася што такая прыгожая дзяўчына адна?
— Перад «што» коска.


lužyna — беларуская лацінка

Слова лужына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік лужына — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове лужынка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


лужніко́ўскі (11)

(8) раго́жына

лужны (5)

(8) абло́жына

лужо́к (5)

(8) муро́жына

лу́жынка (7)

(8) бялу́жына

лу́жыцкі (7)

(7) дружы́на

лу́жыць (6)

(10) сандружы́на


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

як вы правялі лета

перад і трэба паставіць коску або працяжнік, праўда ж?