ў
і
лу́жыцкі — прыметнік лужыча́нін — назоўнік
канцэпт

лужыць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў лужыць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
лу́жыць
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  лу́жу
мы  лу́жым

ты  лу́жыш
вы  лу́жыце

ён, яна, яно  лу́жыць
яны  лу́жаць
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  лу́жыла
м.  лу́жыў
н.  лу́жыла

мн.  лу́жылі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  лу́ж
вы  лу́жце
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
лу́жачы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

кеміць — разумець, разбірацца, цяміць
цяміць — разумець сэнс падзей, гаворкі і пад.; разбірацца, кеміць
шалопаць — кумекаць, цяміць, разумець


рабі і любі


lužyć — беларуская лацінка

Слова лужыць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове лузануцца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


лу́жына (6)

(8) узду́жыць

лу́жынка (7)

(10) абняду́жыць

лу́жыцкі (7)

(9) зняду́жыць

лужыча́нін (9)

(10) надалу́жыць

лужыча́нка (9)

(8) залужы́ць

лу́за (4)

(7) плу́жыць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

паедзем у вёску