дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
2-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў лужыць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| словаформы |
|
|---|---|
| Пачатковая форма |
лу́жыць |
| Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць? |
я лу́жу мы лу́жым ты лу́жыш вы лу́жыце ён, яна, яно лу́жыць яны лу́жаць |
| Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі? |
ж.
лу́жыла
м. лу́жыў н. лу́жыла мн. лу́жылі |
| Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце? |
ты лу́ж вы лу́жце |
| Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы? |
лу́жачы |
скарбніца
кеміць — разумець, разбірацца, цяміць
цяміць — разумець сэнс падзей, гаворкі і пад.; разбірацца, кеміць
шалопаць — кумекаць, цяміць, разумець

lužyć — беларуская лацінка
Слова лужыць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове лузануцца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› лу́жына (6)
(8) узду́жыць ‹
› лу́жынка (7)
(10) абняду́жыць ‹
› лу́жыцкі (7)
(9) зняду́жыць ‹
› лужыча́нін (9)
(10) надалу́жыць ‹
› лужыча́нка (9)
(8) залужы́ць ‹
› лу́за (4)
(7) плу́жыць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.