ў
і
лу́жыць — дзеяслоў лужыча́нка — назоўнік
канцэпт

лужычанін

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова лужычанін
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
лужыча́нін

мн.  лужыча́не
Родны
каго? чаго?
лужыча́ніна

мн.  лужыча́н
Давальны
каму? чаму?
лужыча́ніну

мн.  лужыча́нам
Вінавальны
каго? што?
лужыча́ніна

мн.  лужыча́н
Творны
кім? чым?
лужыча́нінам

мн.  лужыча́намі
Месны
у кім? у чым?
лужыча́ніне

мн.  лужыча́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Біты сабака кія баіцца.


Праграміст радуецца, калі запрацавала. Тэсціроўшчык радуецца, калі не запрацавала.

Калі ты адначасова Т і П, то гэта шлях у дурку.

lužyčanin — беларуская лацінка

Слова лужычанін (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік лужычанін — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове лужычанка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


лу́жынка (7)

(8) мешчані́н

лу́жыцкі (7)

(10) агнішча́нін

лу́жыць (6)

(8) мяшчанін

лужыча́нка (9)

(14) сербалужыча́нін

лу́за (4)

(11) гамяльчанін

луза́н (5)

(9) сяльча́нін


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

стан